Z wielkim podekscytowaniem czekałam na spotkanie z André Sternem (Poznań, 22 kwietnia 2018). Chciałam usłyszeć człowieka, którego książki potrafią wywrócić edukację do góry nogami.
Zróbmy Teatr w Kręgu
Z wielką przyjemnością grupa teatralna przygotowała się do występu w Domu Kultury „Krąg” w Poznaniu. Wystawiliśmy przedstawienie „Żabi koncert” dla seniorów i dzieci. Czytaj dalej Zróbmy Teatr w Kręgu
Szanty w Zęzie
Poznański XII Szanta Claus Festiwal rozpoczął się spotkaniem w Tawernie „Zęza” – muzyką i śpiewem. Wszyscy czuliśmy zapach morza, jachtów, a w uszach, oprócz cudownego nastroju słychać było szum fal. Każdy wiedział, że już niedługo tam powróci oddając się nastrojom piosenek zespołu „Flash Creep”.
To był piękny wieczór!
Dobre maniery dla dzieci
Nabywanie dobrych manier to żmudna „tresura” domowej codzienności. Kto tego nie przeżył w młodości już raczej nie nauczy się, co niestety widać coraz częściej na ulicach i w sferze publicznej. Dobre maniery można rozwijać i doskonalić, ale tylko na wyniesionych z dzieciństwa fundamentach.
Ukazała się właśnie książka, która może wspierać poznawanie dobrych manier przez dzieci i wspomóc rodziców w trudzie budowania złożonej konstrukcji dobrego życia. Czytaj dalej Dobre maniery dla dzieci
Żabi koncert
Grupa teatralna „Zróbmy teatr” przygotowała kolejną swoją premierę. Okazją do tego było otwarcie sceny szkolnej dla dzieci i młodzieży.
Wystawiliśmy przedstawienie „Żabi koncert” na podstawie książki Mirosławy Piechoty. Aktorzy w spektaklu poruszali temat zanieczyszczenia środowiska, które niestety na co dzień daje się odczuć.
Zobaczcie sami!
Zakończenie 1. klasy
Jak ten rok szybko minął! Moje pierwszaczki mają po raz pierwszy wakacje letnie. Nie wszyscy jeszcze to w pełni rozumieją, ale w ostatni dzień roku szkolnego – pięknie ubrani i każdy z kwiatem –pożegnali mnie na dwa miesiące. W tym dniu dostali swoje pierwsze świadectwa. Niestety żegnaliśmy Jasia, który w związku z przeprowadzką zmieniał szkołę. Czytaj dalej Zakończenie 1. klasy
Uśmiech Dziecka
Najpiękniejszy uśmiech ma świecie, to uśmiech szczęśliwego dziecka.
Dzień Dziecka to jest również moje święto, gdyż każdego roku odkąd pamiętam moi rodzice przygotowują dla mnie niespodziankę.
Wówczas czuję się jakbym była małą dziewczynką z umorusaną buzią, odrapanymi kolanami, oranżadą w proszku na rękach z wyciągniętym językiem liżąc ten słodko-kwaśny proszek. Ja również moim szkolnym dzieciom szykuję coś wyjątkowego. Czytaj dalej Uśmiech Dziecka
Muzealny Matrix w Rogalinie: polecam
Niedawno wybrałam się do muzeum w Rogalinie.
Cieszyłam się, że po tylu latach można zwiedzać i podziwiać wnętrze Pałacu. Jakie było moje zdziwienie, kiedy zamiast starych kapci dostałam słuchawki z elektronicznym urządzeniem! W wyznaczonym kierunku, szlakiem odrębnego chodnika, ruszyłam zwiedzać Pałac.
Jeśli chodzi o kapcie, to przypomniały mi dawne czasy, kiedy za każdym razem przekraczając muzeum ciągnęłam za sobą wielkie, poszarpane filcowe bambosze, które trzymały się na nodze dzięki gumce, ale często spadały i trzeba ich było szukać, śmiesznie machając nogami. Z dawnymi czasami w muzeach kojarzy mi się również zapach pasty do podłóg i przeszywające jak rentgen spojrzenia pilnujących pań. Bamboszy już nie ma, ale spojrzenia pozostały mimo wszędobylskiego monitoringu i przewodnika elektronicznego. Czytaj dalej Muzealny Matrix w Rogalinie: polecam
Na Międzynarodowy Dzień Teatru
„Teatr mój widzę ogromny, wielkie powietrzne przestrzenie, ludzie je pełnią i cienie, ja jestem grze ich przytomny” – Stanisław Wyspiański
Teatr zmienił moje życie, uwrażliwił mnie na piękno świata, sztukę i jednocześnie pokazał, że wszystko co dzieje się wokół mnie jest magiczne i z wszystkiego można coś zrobić, coś ożywić, nadać czemuś blask i formy rozkwitu intelektu. Czytaj dalej Na Międzynarodowy Dzień Teatru
Pokotem w myśliwych
Nagroda Srebnego Niedźwiedzia na festiwalu filmowym im. Alfreda Bauera w Berlinie została przyznana Agnieszce Holland za film Pokot
Główną bohaterką filmu jest Janina Duszejko, emerytowana inżynier, która zamieszkuje w domu położonym wśród malowniczych gór i lasów. Interesuje się astrologią i wegetarianizmem. Swoje serce w pełni oddaje zwierzętom żyjącym w pobliskich lasach. Film pokazuje ludzi, którzy dla przyjemności i w bestialski sposób zabijają niewinne zwierzęta. Pewnej zimowej nocy Duszejko odnajduje zwłoki swojego sąsiada kłusownika. Okoliczności śmierci mężczyzny są niezwykle tajemnicze. Jedyne ślady, które znajdowały się wokół jego domu, to ślady saren. Duszejko, widząc nieudolność policji, rozpoczyna własne śledztwo i wymierzanie sprawiedliwości.
Dla mnie najbardziej bestialską i zakłamaną postacią jest pazerny i zepsuty do szpiku kości ksiądz, który wygłaszając kazanie z ambony poucza wiernych jakim wielkim grzechem jest miłość do istot niższych czyli zwierząt, a myśliwych i kłusowników przedstawia jako wysłanników Boga.
Jestem dumna z sukcesów odnoszonych na świecie przez naszych rodaków zarówno w dziedzinie kultury, sportu, polityki, ale niestety nie zauważam tego wśród naszej ekipy rządzącej, czyżby sukcesy innych ludzi ich przerosły, a może nie potrafią się cieszyć, dla mnie to biedni ludzie i jest mi ich po prostu żal.
Nie mogę pochwalić się tym co się dzieje w moim kraju, ale duma z sukcesu filmu pani Agnieszki Holland mnie rozpiera, polecam gorąco!
