Kulisy mojego teatru szkolnego*
Od roku 2000 pracuję w Szkole Podstawowej nr 74 w Poznaniu. Przedtem pracowałam w dwóch szkołach podstawowych, z których w poprzedniej (SP nr 76) zainicjowałam moje działania teatru szkolnego. Przygotowanie przedstawienia z klasą ósmą na podstawie sztuki A. Fredro „Zemsta” obudziło we mnie uśpioną pasję jaką zawsze był teatr.
Nie chciałam jednak robić teatru dla samego teatru. Zakiełkowała we mnie myśl o konieczności wyjścia poza schemat koła zainteresowań, przedstawień okolicznościowych w stronę wykorzystania sceny dla zastosowań pedagogicznych. Żmudna praca i duma z osiągnięć na scenie promieniowały sukcesami dzieci w szkolnych przedmiotach nauczania i wpływały pozytywnie na ich osobowość. To wtedy postanowiłam połączyć pasję ze swoją misją pedagogiczną. Najlepsze do tego warunki uzyskałam w szkole w której obecnie pracuję.
Zajęcia teatralne, które prowadzę w klasach od I-III są cennym uzupełnieniem programu nauczania zintegrowanego. Udział w tych zajęciach ma przede wszystkim znaczenie motywacyjne, a także sprzyja zaangażowaniu rodziców w proces edukacyjny dzieci.
Ma to tym większe znaczenie, że wpływa na działania teatralne interaktywnie. Rodzice uczą się współdziałać w zespole na rzecz klasy, ale także przyjmują treści prefiguratywne, uczą się od dzieci.
Dzieci, chociaż z początku trochę onieśmielone, lubią prezentować swoje umiejętności przed samymi sobą i widzami. Uczą się wyrażać uczucia, pokazywać przeżycia odtwarzanej postaci, ćwiczą głos, mimikę i ruch. Zajęcia takie kształtują wyobraźnię dziecka, rozwijają jego aktywność twórczą, ale także uczą projektowania charakteryzacji, kostiumu i przygotowywania odpowiednich rekwizytów. Dzięki temu mali artyści otwierają się emocjonalnie. Mają możliwość wyrażania siebie. Uczą się także współpracy w grupie, zaczynają rozumieć jej znaczenie i konieczność liczenia się z innymi ludźmi. Poprzez swój własny wysiłek, poświęcony czas i energię lepiej rozumieją i doceniają swoją pracę. Zajęcia teatralne to nauka współodpowiedzialności oraz okazja bliższego poznania możliwości swoich uczniów.
Stworzyłam program o nazwie „Zróbmy teatr” (2000) i uzyskałam dla niego wsparcie dyrekcji szkoły. Pomysł zrodził się z dążenia do tworzenia klasy otwartej na potrzeby i zainteresowania dzieci i rodziców. Zależało mi na tym, aby wykorzystać potencjał twórczy tkwiący w dzieciach i rozwinąć go poprzez różne formy działań teatralnych. Jednakże nie wszystkie dzieci są urodzonymi aktorami, dlatego moim celem stało się tak pokierować dziećmi, aby móc wyrównać szanse i stworzyć im warunki do rozwinięcia własnego potencjału.
Głównym założeniem mojej pracy dydaktyczno-wychowawczej w klasie stało się dążenie do poznania szeroko rozumianej sztuki teatralnej i prezentacji własnego dorobku dzieci w szkole i poza jej terenem. Różnorodność przedstawień była wynikiem moich pomysłów, według których ułożyłam scenariusze, zgodne z możliwościami dzieci i swoją koncepcją edukacyjną.
Program „Zróbmy teatr” dla uczniów klas I-III, który został zatwierdzony 21 stycznia 2008 roku (Uchwała nr 7/2007/2008) na Radzie Pedagogicznej i wpisany w Szkolny Zestaw Programów, a w następnym roku zgłoszony do konkursu organizowanego przez Miasto Poznań na prowadzenie teatralnych zajęć pozalekcyjnych. Byłam bardzo dumna, gdy się okazało, że konkurs wygrałam. Sukces ten gwarantował mi częściowe finansowanie moich potrzeb związanych z edukacją teatralną.
Tematyka treści zajęć była zgodna z głównym programem nauczania realizowanym przeze mnie na lekcjach.
Projekt „Zróbmy teatr” był rozbudowaniem mojego wcześniejszego programu teatralnego o taniec, muzykę i śpiew. Widząc ogromne zainteresowanie dzieci i rodziców tymi zajęciami postanowiłam częściowo zmienić charakter przedstawień wprowadzając więcej elementów tańca i śpiewu. Dzieci poznawały tańce różnych narodowości jak Grecji, Bawarii, Irlandii, Francji, Polski., Indian. W trakcie zajęć uczyły się piosenek w języku francuskim, angielskim, hiszpańskim, czeskim.
Tytuły przedstawień | |
Jestem Pierwszakiem – przedstawienie słowno-muzyczne z okazji pasowania na Pierwszoklasistę | 2000 |
Szła kolęda | 2000 |
Porady dobrej wróżki | 2001 |
Przedstawienia słowno- muzyczne z okazji rozpoczęcia roku szkolnego | 2001-2013 |
Dziadek do orzechów | 2001 |
Kopciuszek | 2003 |
Kolęda domowa przedstawienie słowno-muzyczne | 2004 |
Mały Książę | 2005 |
Dziewczynka z zapałkami | 2006 |
Baśń o siedmiu koźlątkach | 2006 |
Film na podstawie legendy O Lechu, Czechu i RusiePasowanie na Pierwszoklasistę przedstawienie słowno-muzyczne | 2007 |
Szedł Mikołaj przedstawienie słowno-muzyczne | 2007 |
Baśnie, klechty i mity – Dziecięcy raj | 2008 |
Przygotowanie przedstawienia słowno-muzycznego na podsumowanie projektu „Od grosika do złotówki” | 2008 |
Śpiąca królewna | 2009 |
Muzyka i tańce różnych narodów | 2009 |
Opowieść wigilijna | 2009 |
Bo my chcemy uczyć się muzyki (przedstawienie muzyczno-taneczne) | 2010 |
Przedstawienie z okazji 50 lecia szkoły | 2010 |
Zemsta na podstawie A. Fredro | 2011 |
Teledyski 4 pory roku | 2011 |
Teledyski Mój pamiętnik. Teatr, W szkole, w klasie, W zielonym gaiku, Mamo, mamo, Kikedibom,Bo my chcemy uczyć się muzyki | 2012 |
Wspólne kolędowanie | 2012 |
Film pt: Sześciolatek w szkole | 2012 |
Filmowa kronika z życia grupy teatralnej | 2012-2013 |
Jaś i Małgosia | 2013 |
Przedstawienia słowno-muzyczne z okazji zakończenia roku szkolnego | 2001-2014 |
Biały wróbelek | 2014 |
Dziewczynka z zapałkami | 2014 |
* tekst jest fragmentem mojej pracy dyplomowej z PWST we Wrocławiu (dyplom 2014)
Zobacz film z przygotowania lalek do spektaklu “Biały wróbelek”: