Nigdy nie przypuszczałam, że słowa piosenki Roda Stewarda staną mi się tak bliskie. Nucę jego piosenkę i czuję powiew wiatru na jachcie. Stawiam pierwsze kroki w żeglowaniu: słucham komend, sprawdzam, w którym kierunku wieje wiatr i czy porusza się “icek”… Jest mi naprawdę dobrze! Pływam po jeziorze, czuję wiatr we włosach, słońce delikatnie opala, dookoła mnie najbliżsi mojemu sercu.

Jestem dumna i szczęśliwa, a wszystko to zawdzięczam Asi i Piotrowi, dzięki którym pokochałam szaleństwo żaglowe. Może jesteście ciekawi jak spędzam wieczory? Otóż, wiążę liny ucząc się węzłów żeglarskich. Podobno mam do tego talent..!

Jutro znowu żagle, ale tym razem płyniemy razem z Matim i Cass. Nie mogę się doczekać!

Wróciliśmy! Bardzo zmęczeni i opaleni. Niestety dzisiaj wiatr nie był przychylny i musieliśmy czasami pomagać sobie pagajami. Było to wielkie wyzwanie dla nas, gdyż w taki upał nie było tak łatwo wiosłować. Daliśmy radę, a nagrodą była kąpiel w cudownie czystym jeziorze powidzkim.
Już zaczynam tęsknić za żaglami.